Feralny zespół

FERALNI AKTORZY

Justyna Czort

Aktorka i tancerka, od ponad dwóch lat obecna w naszych feralnych szeregach. Prawdziwą radość sprawia jej opowiadanie o postaciach, w które się wciela, z reguły tak długo i monotonnie, że jej zmęczeni znajomi odmawiają zobaczenia spektaklu,
w którym gra. Aktorstwo wybrała z nadzieją na występ w roli żony Michaela Jacksona. 

Mikołaj Maciejski

Od 2018 związany z TPF. Jego pasje to szachy, podróżowanie, wycieczki górskie, gra na gitarze, śpiew, piłka nożna
i teatr – czyli nic nie znaczące dla świata czynności, które można robić, ale tak generalnie nic z nich nie wynika – ani zarobkowo, ani samorozwojowo.  Jak sam przyznaje, nie radzi sobie
z wynikającym z tego wstydem.

Mikołaj Maciejski
Magdalena Jewuła

Magdalena Jewuła

Aktorka z tylko jedną cechą czyli brakiem zalet. Wstaje rano do roboty po to, żeby wrócić i iść spać. Wstyd związany z występami w feralnym zespole rozwiązuje za pomocą dysocjacji… a czasami pomaga zwykłe wyparcie.

Alicja Kurowska

Aktorka, która ignoruje uwagi i rady.  Od razu skreśla możliwości, które mogłyby ją w jakikolwiek sposób rozwinąć. Wystrzega się szeroko pojętej kultury jak diabeł święconej wody. Dodatkowo lubi znęcać się nad publicznością – oglądanie jej na scenie wprawi wielu naszych widzów w dyskomfort i zażenowanie.

Alicja Kurowska
Zuzanna Gac

Zuzanna Gac

Aktorka, która stara się nie inspirować zupełnie niczym. Słowo, które najlepiej ją opisuje to brak: zarówno talentu, a przy tym dodatkowo wstydu. Pewnego dnia obudziła się bez osobowości, dlatego postanowiła występować na scenie i przeżywać życia postaci z dramatów. 

Hanna Grabiec 

Aktorka, która grając wyobraża sobie, że jest kamieniem. Taka a nie inna fantazja jest w jej wypadku całkiem uzasadniona, bo fascynuje ją jubilerstwo – zbiera najpierw trochę gruzu, a potem tworzy z tego biżuterię, takie małe dziwactwo. Ponadto opisuje się jako introwertycznego, małomównego keczupoholika. 

justyna marzec

Justyna Marzec

Aktorka, którą interesują same geriatryczne rozrywki, takie jak granie w szachy, czytanie zbyt długich książek, a po wszystkim chodzenie na powolne spacery. Gardzi rozwojem, kreatywnością i pięknem – na co, niestety nie zna lekarstwa (i nawet nie szuka). W samotnych chwilach czerpie inspirację z maniakalnego odgrywania scen z “The Room” w reżyserii Tommy’ego Wiseau.

Spektakle:

Lekcja

Aktor z wyboru, który tuła się po świecie występując na ulicy, brukach, deskach teatrów z całego świata. W końcu wylądował w teatrze gdzie w sumie nikt go nie potrzebował i nie wiedzieli co z nim zrobić. Ale przynajmniej robi w życiu to co chciał.

Michał Orzyłowski
Maria Pilch

Talent, uroda, klasa, czyli wszystko czego jej brakuje. Aktorka, która woli spać zamiast słuchać uwag reżysera. Kiedyś ktoś wpuścił ją na scenę i do dziś nie da się jej ściągnąć, mimo licznych porażek i niepowodzeń. Niewiadomo skąd czerpie takie podkłady zawziętości, ale dla przeciętnego widza jest to wręcz nie do zniesienia.

Spektakle:

Lekcja

Ola Leśniak

Aktorka, która z całych sił stara się utrzymywać na poziomie – dno, muł i wodorosty. Jej kreatywność leży i kwiczy, a o permanentnym braku energii i chęci do życia nawet nie warto wspominać. W związku z tym, że ludzie nie lubią jej słuchać, w wolnym czasie rozmawia przede wszystkim sama ze sobą, co więcej – po francusku. Szczerze współczuje wszystkim, którzy zmuszeni są oglądać ją na scenie. 

ola leśniak
zosia pieczynska

Zosia Pieczyńska

Jako małe dziecko została podrzucona pod teatr i wychowana przez zespół aktorski, co nie pozostawiło jej większego wyboru w kwestii życiowej kariery. Aby ukryć swój brak talentów chowa się za postaciami scenicznymi, które  okazują się ciekawsze od niej. Dzięki temu ludzie chociaż przez chwilę sądzą, że można wykrzesać z niej coś intrygującego, lub nie daj Boże, magnetycznego.

Jan Słomski

Przymus opowiadania kawałów podczas imieninowych imprez u wujostwa w latach dziecinnych wywołał w nim taką traumę, że postanowił zostać aktorem
i dołączyć do TPF. Poza występami scenicznymi kolekcjonuje banknoty i gra
w gry planszowe. W końcu, gdy ktoś jest tak nudny, jego pasje również nie mogą należeć do interesujących.

Jan Słomski
Jagoda Siwińska

Jagoda Siwińska

Aktorka, która nie wie, co to wstyd. Ktoś jej, niestety, kiedyś powiedział, że nadaje się na scenę
i ona głupia uwierzyła. W skrytości marzy o tym, że kiedyś uda się jej zagrać człowieka sukcesu – dzięki temu chociaż raz w życiu będzie miała okazję doświadczyć tego uczucia. Dodatkowo jest ekstrawertyczką, co gorsza – ma całkiem sporo energii i, o zgrozo, łatwo nawiązuje kontakty z innymi dziwakami.

Spektakle:

UNI

 

Baba Dziwo

 

Spektakle:

 

Sorry Kaligula

 

 

UNI

 

 Marta Kalandyk 

Aktorka i wokalistka z TPF związana od 2018 roku. Jako 6-letnia dziewczynka chciała nawet wymusić na mamie kupno nowej lalki Barbie. Nie było osoby, która nie zwróciłaby wtedy na nią uwagi. W tym momencie poczuła, że scena to jej żywioł. Swój długoletni staż w teatrze tłumaczy krótko: kiedy człowiek nie ma talentów, nie ma również wstydu.

Stanisław Chucher

Stanisław Chucher

Zdecydował się na aktorstwo, gdyż jak sam twierdzi, został do tego zmuszony. Od 2019 roku zmusza go TPF. Ponadto dzięki próbom teatralnym
w liceum mógł uniknął lekcji fizyki. Słuchanie go prywatnie wzbudza jeszcze większe zażenowanie niż wtedy, gdy jest na scenie.

Spektakle:

 

Na pełnym morzu

 

FERALNI TWÓRCY

Spektakle:

 

UNI

 

Baba Dziwo

Adam Goik

Absolwent studiów magisterskich w klasie kompozycji i aranżacji prof. dr hab. Jacka Glenca w Instytucie Jazzu Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach. Aktywnie komponuje i aranżuje na różne składy muzyczne, a jego dorobek kompozytorski skupia się wokół muzyki programowej.

Adam Goik
Sabina Kopińska

Sabina Kopińska

Do pracy w roli scenografa pchnęły ją traumatyczne przeżycia związane z pracą w magazynie. Cechuje ją obrzydliwy perfekcjonizm, niezrozumiała przez nikogo chora ambicja i wymagania tak wysokie, że ciężko im sprostać. Nie odstrasza jej  wstyd związany z uczestnictwem przy naszych feralnych produkcjach – po prostu ustawia scenografię, a następnie zamyka oczy i wychodzi z teatru. 

Spektakle:

 

Lekcja