FERALNI AKTORZY
Justyna Czort
Aktorka i tancerka, od ponad dwóch lat obecna w naszych feralnych szeregach. Prawdziwą radość sprawia jej opowiadanie o postaciach, w które się wciela, z reguły tak długo i monotonnie, że jej zmęczeni znajomi odmawiają zobaczenia spektaklu,
w którym gra. Aktorstwo wybrała z nadzieją na występ w roli żony Michaela Jacksona.
Mikołaj Maciejski
Od 2018 związany z TPF. Jego pasje to szachy, podróżowanie, wycieczki górskie, gra na gitarze, śpiew, piłka nożna
i teatr – czyli nic nie znaczące dla świata czynności, które można robić, ale tak generalnie nic z nich nie wynika – ani zarobkowo, ani samorozwojowo. Jak sam przyznaje, nie radzi sobie
z wynikającym z tego wstydem.
Magdalena Jewuła
Aktorka z tylko jedną cechą czyli brakiem zalet. Wstaje rano do roboty po to, żeby wrócić i iść spać. Wstyd związany z występami w feralnym zespole rozwiązuje za pomocą dysocjacji… a czasami pomaga zwykłe wyparcia.
Alicja Kurowska
Aktorka, która ignoruje uwagi i rady. Od razu skreśla możliwości, które mogłyby ją w jakikolwiek sposób rozwinąć. Wystrzega się szeroko pojętej kultury jak diabeł święconej wody. Dodatkowo lubi znęcać się nad publicznością – oglądanie jej na scenie wprawi wielu naszych widzów w dyskomfort i zażenowanie.
Zuzanna Gac
Aktorka, która stara się nie inspirować zupełnie niczym. Słowo, które najlepiej ją opisuje to brak: zarówno talentu, a przy tym dodatkowo wstydu. Pewnego dnia obudziła się bez osobowości, dlatego postanowiła występować na scenie i przeżywać życia postaci z dramatów.
Hanna Grabiec
Aktorka, która grając wyobraża sobie, że jest kamieniem. Taka a nie inna fantazja jest w jej wypadku całkiem uzasadniona, bo fascynuje ją jubilerstwo – zbiera najpierw trochę gruzu, a potem tworzy z tego biżuterię, takie małe dziwactwo. Ponadto opisuje się jako introwertycznego, małomównego keczupoholika.
Justyna Marzec
Aktorka, którą interesują same geriatryczne rozrywki, takie jak granie w szachy, czytanie zbyt długich książek, a po wszystkim chodzenie na powolne spacery. Gardzi rozwojem, kreatywnością i pięknem – na co, niestety nie zna lekarstwa (i nawet nie szuka). W samotnych chwilach czerpie inspirację z maniakalnego odgrywania scen z “The Room” w reżyserii Tommy’ego Wiseau.
Jan Słomski
Przymus opowiadania kawałów podczas imieninowych imprez u wujostwa w latach dziecinnych wywołał w nim taką traumę, że postanowił zostać aktorem
i dołączyć do TPF. Poza występami scenicznymi kolekcjonuje banknoty i gra
w gry planszowe. W końcu, gdy ktoś jest tak nudny, jego pasje również nie mogą należeć do interesujących.
Jagoda Siwińska
Aktorka, która nie wie, co to wstyd. Ktoś jej, niestety, kiedyś powiedział, że nadaje się na scenę
i ona głupia uwierzyła. W skrytości marzy o tym, że kiedyś uda się jej zagrać człowieka sukcesu – dzięki temu chociaż raz w życiu będzie miała okazję doświadczyć tego uczucia. Dodatkowo jest ekstrawertyczką, co gorsza – ma całkiem sporo energii i, o zgrozo, łatwo nawiązuje kontakty z innymi dziwakami.
Marta Kalandyk
Aktorka i wokalistka z TPF związana od 2018 roku. Jako 6-letnia dziewczynka chciała nawet wymusić na mamie kupno nowej lalki Barbie. Nie było osoby, która nie zwróciłaby wtedy na nią uwagi. W tym momencie poczuła, że scena to jej żywioł. Swój długoletni staż w teatrze tłumaczy krótko: kiedy człowiek nie ma talentów, nie ma również wstydu.
Stanisław Chucher
Zdecydował się na aktorstwo, gdyż jak sam twierdzi, został do tego zmuszony. Od 2019 roku zmusza go TPF. Ponadto dzięki próbom teatralnym
w liceum mógł uniknął lekcji fizyki. Słuchanie go prywatnie wzbudza jeszcze większe zażenowanie niż wtedy, gdy jest na scenie.
Katarzyna Lipka
Masochistyczną decyzję o dołączeniu do nas argumentuje potrzebą zabicia czasu, którego
i tak ma za mało. Inspiruje się życiem i innymi nudnymi artystami. Podobno koleżanka zaszantażowała ją, że zdecyduje się na wolontariat w schronisku dopiero wtedy, gdy ta zapisze się do agencji aktorskiej. Kasia poszła więc na plan filmowy. Poszła do teatru. Przepadła.
Błażej Mojeścik
Aktor, który rozpoczął karierę już w przedszkolu, grając drzewo. Jako wdzięczny uczeń, postanowił odwdzięczyć się za tę rolę nauczycielkom, które w niego uwierzyły i nie schodzić tak szybko ze sceny – a może jego powód był bardziej egoistyczny i uznał, że zabawnie jest denerwować bardziej utalentowane osoby? Poza tym lubi piłkę nożną, poezją czytaną i pizzę. Oby długo grał w naszym feralnym zespole i dzielił się z nami jaszczurowymi przysmakami!